‘Een docufantasie’, zo noemt filmmaker Guy Maddin (1956) zijn ode aan zijn geboorteplaats Winnipeg in de staat Manitoba. Van een Canadese omroep kreeg Maddin de opdracht om een portret te maken van deze ‘prairiestad aan het einde van de wereld’, dievolgens Maddin ‘tien keer meer slaapwandelaars telt dan welke stad ook.’ Het resultaat is een fascinerend portret van een stad die voornamelijk in Maddins hoofd blijkt te bestaan. En in dat hoofd tollen op waarheid gebaseerde herinneringen, fantasieën en bijna hallucinatorische beelden door elkaar. Voeg daarbij Maddins voorkeur voor melodrama en de beeldtaal van de vroege (stille) cinema, en het resultaat is een premirefilm hypnotische reis door Maddins familiegeschiedenis en het onbekende verleden van Canada’s industriële hoofdstad.
