De repetities voor een toneelstuk over de beladen etnische moord op een Servische tiener in 1991 veranderen steeds meer in een collectieve psychotherapie. Met het stuk wil de Kroatische theaterregisseur Oliver Frljić onverwerkte oorlogstrauma’s blootleggen, die er in hedendaags Kroatië toe leiden dat kinderen met Servische wortels nog steeds worden gepest en bedreigd. Een meisje van twaalf dat meespeelt, vertelt dat ze moest huilen toen ze ontdekte dat ze Servisch is. Waarom zijn jonge kinderen zich al bewust van hun etniciteit? En waarom moeten ze hun afkomst verbergen?
