Portret van een oude man met Alzheimer die zijn einddagen doorbrengt in zijn tuin. Terwijl de seizoenen verglijden, keert Leo langzaam weer terug naar het begin. Alsof je het omgekeerde proces van het opgroeien van een kind van nabij meemaakt, versterkt door het verkleuren en kaal worden van de natuur. ‘Planten doen allemaal hun best’, legt Leo uit aan het begin van de zomer, terwijl zijn handen onderzoekend glijden langs een manshoge struik, ‘Ze zijn net als kleine kinderen. Wees aardig, wees zacht, maar verwacht geen dingen waaraan ze niet kunnen voldoen.’ Meerdere malen op een dag maakt Leo een ronde langs de bloemen en struiken en inspecteert zorgvuldig iedere verandering.