Een intense, gestileerde verfilming van een toneelstuk over de manier waarop de Holocaust van generatie op generatie doorwerkt. Het bitter ironische drieluik begint als een surrealistische herinnering aan de Tweede Wereldoorlog en eindigt in het moderne Berlijn, waar de oude wonden nog lang niet geheeld zijn. In het eerste deel van dit drieluik weet een baby op wonderbaarlijke wijze Auschwitz te overleven. Deze Eva is in het volgende deel de moeder van Léna, die zich verzet tegen de Joodse overlevingsmentaliteit. Het drama eindigt met het liefdesverhaal van Jonas, de tienerkleinzoon die in het huidige Berlijn verliefd is op Yasmin. De pijn en de stigma's worden van generatie op generatie doorgegeven, van Eva naar Léna naar Jonas. Het persoonlijke toneelstuk van Kata Wéber is door Kornél Mundruczó in krachtige, gedurfde beelden omgezet, met een verbluffende mise-en-scène. Herinnering en identiteit blijken net zo fluïde als het water dat de drie delen verbindt.
