Camille Claudels obsessie met het idee dat ze achtervolgd wordt door afgunstige personen en door haar vroegere minnaar, de beeldhouwer Auguste Rodin, leidde ertoe dat haar familie haar liet opnemen in een psychiatrische inrichting in het Zuiden van Frankrijk. Uit de medische dossiers bleek dat Camille inderdaad paranoïde was, maar in 1915 genezen werd verklaard. Toch bleef ze tot haar dood in 1943 opgesloten. De camera reikt nauwelijks buiten de dikke muren van het gesticht, waarachter de vrouw is opgesloten en waar zij en haar creativiteit langzaam wegkwijnen. En misschien ligt daarin de werkelijke waanzin.
