De Taiwanese regisseur Hou Hsia-hsien filmt zijn jeugd in de jaren vijftig en zestig tegen de achtergrond van de Taiwanese geschiedenis. Zijn familiekroniek heeft documentaire trekken, maar is tegelijkertijd een indringend drama. Hou Hsia-hsien (1947), wiens ouders na de overwinning van Mao naar Taiwan vluchtten, groeide op bij een militaire basis in het zuiden van Taiwan. De jaren zestig en zeventig waren tijden van sociale en politieke omwentelingen; industrialisatie en urbanisatie brachten Taiwan welvaart, maar in de toenemend Westers georiënteerde gingen oude tradities en gebruiken verloren.
