Mija, de ouder wordende verzorgster op de rand van dementie, heeft de voogdij over haar kleinzoon. Ze draagt haar verantwoordelijkheden met een stille droefheid, die ze tot uiting brengt in een poezieklasje. Haar gesteldheid verslechtert als ze ontdekt dat haar kleinzoon betrokken is bij een serie groepsverkrachtingen, die zelfs een klasgenote tot zelfmoord heeft bewogen. De jongen, ondergedompeld in een wereld van junkfood en oppervlakkige televisie, blijkt een gevoelloos monster.
